ΕΘΙΜΑ & ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΟ ΡΟΥΜΛΟΥΚΙ ΗΜΑΘΙΑΣ

Το Ρουμλούκι. Μία ονομασία που έδωσαν οι Οθωμανοί κατακτητές κατά τον 14ο-15ο αιώνα, αναγνωρίζοντας το ανόθευτο του ελληνικού πληθυσμού που τον κατοικούσε. Ένας «άγνωστος» αλλά με βαθιά ιστορική υπόσταση τόπος. Ρουμλούκι ονομάζεται μία συστάδα χωριών στον κάμπο της Ημαθίας και η ονομασία του δηλώνει ότι πρόκειται για τον τόπο των Ρωμιών – τον Ρωμιότοπο, όπως στην περίπτωση της Ρούμελης ή της Ανατολικής Ρωμυλίας. Το Ρουμλούκι παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον από μουσικοχορευτική άποψη αφού εκεί συναντούμε ακόμη σήμερα παλαιότατους χορούς και τραγούδια.

Στο Ρουμλούκι η 25η Μαρτίου θεωρούνταν μεγάλη εθνική και θρησκευτική γιορτή,
κατά την οποία τελούνταν αργία από κάθε εργασία, λόγω της μεγάλης σημασίας της μέρας αυτής για τον Ορθόδοξο κόσμο και τον Ελληνισμό.
Το πρωινό της 25ης Μαρτίου απαραιτήτως οι Ρουμλουκιώτες εκκλησιάζονταν.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, ακόμη και κατά τη διάρκεια της τούρκικης
κατοχής, ο δάσκαλος εκφωνούσε λόγο που τόνιζε τη διττή σημασία της ημέρας για
τους Ορθόδοξους Έλληνες.
Αφού, τη μέρα αυτή γιορτάζονταν η σύλληψη του Χριστού καθώς και η κήρυξη της επανάστασης του 1821 και η δημιουργία ελεύθερου ελληνικού κράτους, της Παλαιάς Ελλάδος όπως το αποκαλούσαν οι υπόδουλοι Ρουμλουκιώτες
Στη συνέχεια, ο ιερέας τελούσε επιμνημόσυνη δέηση για τους νεκρούς αγωνιστές
του 1821. 

Τσολιαδάκια στην Επισκοπή

Έπειτα, οι μαθητές τραγουδούσαν τον Εθνικό Ύμνο, δημοτικά τραγούδια,που αναφέρονταν στους ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης και τραγούδια νεότερης συνθέσεως όπως:

«Ω λυγερόν και κοπτερόν σπαθί μου

και συ τουφέκι, φλογερό πουλί μου,

εσείς τον Τούρκο σφάξατε,

τον τύραννο σπαράξατε,

να ζήσει το σπαθί μου,

ν’ αναστηθεί η πατρίς μου.» 

Οι μαθητές είχαν τη σχετική ελευθερία να τραγουδούν πατριωτικά τραγούδια
λόγω της ελάχιστης παρουσίας τούρκικου στρατού και αστυνομίας στο Ρουμλούκι.
Μετά την απελευθέρωση, στις εκδηλώσεις για την 25η Μαρτίου συμπεριλαμβάνοντανκαι η παρουσίαση σχετικών θεατρικών έργων.

Το μεσημέρι, οι Ρουμλουκιώτες έτρωγαν το καθιερωμένο για αυτούς φαγητό της
ημέρας ταβά (ταψί) στον φούρνο με γριβάδια και κρεμμύδια.

Δημήτριος Α. Πανταζόπουλος, Τ' αντέτια μας: ήθη και έθιμα από το Ρουμλούκι

📧Έχετε κάποια παρατήρηση για το παρόν περιεχόμενο; Θα χαρούμε να σας ακούσουμε

▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃▃      

 Επιμέλεια άρθρου

 Παπανικολάου Στυλιανός